Dominique Eijsberg (22) woont in het land van de mode
Voor Dominique Eijsberg (22) ging een hele nieuwe wereld open, toen ze begon aan haar modellencarrière. In tussen heeft ze zich gesetteld in het prachtige Milaan. We praten met Dominique over haar visie op het leven in la bella Italia.
Hoe bevalt het modelleven jou?
Wel, door de jaren heen is mijn kijk op modellenwerk volledig veranderd. Ik wilde eigenlijk nooit echt model worden. Ik had me al voorbereid op een carrière als modeontwerpster. Ik heb wel vanaf het begin geweten dat ik geen tweede Heidi Klum zou worden. Om het echt als topmodel te halen, moet je echt erg gedreven zijn en ik zag wel waar ik uitkwam. Maar hoe meer reisjes er aan vast hingen, hoe leuker het werd. Ondertussen heb ik al een fotoshoot gedaan in de savanne in Kenia. Zulke dingen doen je wel beseffen hoeveel geluk je hebt. Anders had ik nu op nog niets van de wereld gezien.
Hoe ben je erbij gekomen om naar Italië te verhuizen?
Mijn allereerste trip naar Italië, was er eentje van twee maanden. Als je modellenwerk doet is het beter om elke twee maanden naar een andere plaats te gaan. Zo kan je voor jezelf aftasten welke markt je het beste ligt. Want er zijn zo'n grote verschillen tussen alle modesteden. Elk model heeft een plaats waar ze beter werkt en voor mij was dat Milaan. Na verschillende reizen ben ik teruggekeerd. Maar de echte reden dat ik daar ben gaan wonen, is mijn vriend Andrea Vailetti. Hij is fotograaf en we hebben elkaar leren kennen tijdens een fotoshoot. We wonen ondertussen al anderhalf jaar samen in Milaan.(lacht)
Was het moeilijk om je aan te passen aan het Italiaanse leven?
Uit ervaring wist ik dat het moeilijk zou zijn om me aan te passen. Zo ben ik ook in Tokyo geweest en daar is het zo goed als onmogelijk om een sociaal leven op te bouwen. Japanners gaan helaas enkel om met Japanners en praten bijna geen Engels. Me aanpassen aan het Italiaanse leven was makkelijker omdat ik ineens mijn vriend had. Hij heeft mij meteen wegwijs gemaakt in de stad en aan zijn vrienden voorgesteld.
En praat je nu al vlotjes Italiaans?
Uit gewoonte praat ik Engels met Andrea. Maar als we willen dat mensen ons niet verstaan, babbelen we lekker Italiaans!( lacht) Uiteindelijk heb je ook geen andere keuze dan Italiaans te leren. Slechts een kwart van de mensen in Milaan praten Engels.
Denk je dat je ooit terug verhuist naar België?
Zolang ik samen ben met mijn vriend kom ik zeker niet terug. Ik woon nu ongeveer al drie jaar niet meer in België en bij elke tussenstop voelt het niet meer als mijn thuis. Je vrienden vervreemden van je, want hun leven gaat ook gewoon door. Dus mocht ik ooit terug verhuizen, moet ik ook compleet van nul beginnen. Ik heb nu al veel tijd en energie in mijn leven in Milaan gestopt en ik zie me het nu nog niet verlaten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten